ครั้งหนึ่งในชีวิต ราชภัฏโคราช น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ อัญเชิญตราพระราชลัญจกรและบายศรีสู่ขวัญน้อ

เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2562 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ต้อนรับราชพฤกษ์ ช่อที่ 96 ได้จัดพิธีอัญเชิญตราพระราชลัญจกรและบายศรีสู่ขวัญน้องใหม่ ประจำปีการศึกษา 2562 ณ บริเวณลานธรรมเฉลิมพระเกียรติฯ โดยมี ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.อดิศร เนาวนนท์ อธิการบดี เป็นประธานในพิธี กล่าวให้โอวาท และเจิมมงคลแก่ผู้นำนักศึกษา จากนั้นขบวนอัญเชิญตราพระราชลัญจกรเคลื่อนไปยังสนามฟุตบอลฯ เลื่อนผ่านนักศึกษาใหม่จนครบทุกคน ประธานในพิธีถวายสักการะหน้าพระบรมฉายาลักษณ์ กล่าวถวายราชสดุดีพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว และน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณ พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร แล้วจึงเป็นการมอบเข็มเครื่องหมายตราพระราชลัญจกรให้แก่นักศึกษาใหม่ โดย ตัวแทนคณาจารย์ ต่อด้วยการแสดงรำเทิดพระเกียรติ โดย นักศึกษาสาขาวิชานาฏศิลป์ไทย นายกองค์การบริหารนักศึกษานำนักศึกษากล่าวคำปฏิญาณตน และจุดเทียนน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณ

นอกจากนี้ได้จัดพิธีบายศรีสู่ขวัญน้องใหม่ โดยประธานในพิธี คณะผู้บริหาร คณาจารย์ ร่วมผูกข้อมือรับขวัญตัวแทนน้องใหม่ หมอพราหมณ์นำประกอบพิธีโดย นายสุรัตน์ มุ่งอิงกลาง ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้าน บุกระถินหนองเครือชุด ตำบลลำคอหงษ์ อำเภอโนนสูง จังหวัดนครราชสีมา ประธานในพิธีมอบธงประจำรุ่น ต่อด้วยกิจกรรม “พี่พาน้อง ร้องเพลงเชียร์” พิสูจน์รุ่นราชพฤกษ์ ประจำปีการศึกษา 2562 นักศึกษาร่วมร้องเพลง ราชภัฏราชสีมาเก่าและใหม่ บูมมหาวิทยาลัย ปิดท้ายด้วยการแสดงโดย วงโปงลางสายแนนลำตะคอง สำนักศิลปะและวัฒนธรรม ซึ่งพิธีิีอันทรงเกียรติมหาวิทยาลัยจัดขึ้นเพื่อให้นักศึกษาใหม่ ได้น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของในหลวงรัชกาลที่ 9 และเทิดพระเกียรติในหลวงรัชกาลที่ 10 เนื่องจากในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าล้นกระหม่อมต่อชาวราชภัฏทั่วราชอาณาจักรไทย โดยพระองค์ทรงพระราชทานตราพระราชลัญจกร ซึ่งเป็นตราประจำพระองค์มาเป็นตราประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏ อันเป็นการส่งเสริมความรู้ความเข้าใจให้แก่นักศึกษาใหม่ ได้ทราบถึงประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัย ทำให้นักศึกษาเกิดความรัก ความภาคภูมิใจที่ได้เข้าศึกษาต่อในรั้วมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา อันเป็นการปลูกฝังให้นักศึกษามีความมุ่งมั่นตั้งใจศึกษาเล่าเรียนตลอดหลักสูตร เป็นบัณฑิตที่มีคุณภาพ สามารถนำความรู้ไปรับใช้สังคม เป็นที่พึ่งของถิ่น พัฒนาประเทศชาติให้เจริญรุ่งเรือง สมกับที่ได้ปฏิญาณตนว่าเป็น “คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน” สืบไป